"ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Η ΙΘΑΚΗ ΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ ΠΟΥ ΔΙΑΦΕΝΤΕΎΟΥΝ ΟΙ ΜΝΗΣΤΉΡΕΣ "
Έκανα πολλές φορές σκέψεις για το πως θα είναι η ζωή μου σε αυτήν την πόλη, όταν υπηρετούσα μακρυά , πώς θα είναι να σχολάω, να πέρνω την οικογένεια μου και να πηγαίνω για φαγητό στους γονείς μου , πώς θα είναι να πληρώνομαι και να μην έχω να δώσω ενοίκιο, αλλά όλα αυτά ηταν μόνο σκέψεις ...
Όταν αντίκρυσα αυτήν την έρμη Διεύθυνση , όλα άλλαξαν...
Πρώτον, ζεις το συναρπαστικό, την μια μέρα ανήκεις στην ασφάλεια , την άλλη στο Αλλοδαπών , την επόμενη στην τάξη και κάνεις και μια βλάχοδιμοιρία για την εμπειρία , ξέχασα και μια βόλτα από το μεταγωγών για να γνωρίσεις και την γύρω περιοχή, μέτρα δικαστήρια κλπ (πολυεργαλειο) . Έπειτα κατάλαβα, πως το ρεπό υπολογίζεται αλλιώς στην Θεσσαλονίκη γιατί υπάρχει διαφορετική νομοθεσία μάλλον στην πόλη , το άκουσα από πολλούς , βασίζεται στο Π.Δ."έτσι το κάνουμε εδώ , αν θες βρες καλύτερα".
Υπάρχουν και αυτές οι μαγικές διαταγές που τηρούνται με σειρά προτεραιότητας, αναλόγως με το ποιον μνηστήρα ξέρεις ή ποιος είναι ο φίλος του φίλου σου , πάντα με σεβασμό απέναντι στον συνάδελφο . Επίσης έμαθα ότι έχει φοβερό προσωπικό και όταν κάτι δεν μπορεί να διαχειριστεί η πρωτεύουσα το κατευθύνει προς την Θεσσαλονίκη. Άλλη μια μαγευτικη εμπειρία ήταν ότι έμαθα επικίνδυνη οδήγηση χωρίς σεμινάριο.., με αυτοκίνητα χωρίε φρένα , χωρίς φώτα , ακόμα και χωρίς ρόδα " Ναι το είδα με τα μάτια μου" , έζησα πως είναι το φαξ του 1980 και το φωτοτυπικό , σίγουρα μπορώ να δουλέψω ως τεχνικός.
Όταν σταματήσουν όλοι να βλέπουν αυτή την πόλη ως ένα σκαλοπάτι για να πάνε πιο ψηλά , δείχνοντας λίγο ενδιαφέρον, όταν αλλάξει η αντιμετώπιση μας σε αυτούς που θέλουν να την βλέπουν έτσι και δεν χαϊδεύουμε τα αυτιά όταν μας κάνουν τα χατίρια, τότε ίσως να γίνει η Ιθάκη που ονειρεύτηκε ο καθένας.
Υ.Γ. Σας ευχαριστώ πάντως για την διαδρομή , ήταν μακροχρόνια και με πολλές καλές εμπειρίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου