Με μισή καρδιά άλλο ένα πρωινό στον δρόμο για την δουλειά μου , διασχίζω την Εγνατία και σκέφτομαι αξίζει αυτή η πόλη τέτοια μεταχείριση, μπαίνω στο κτήριο και πριν προλάβω να αναλάβω ήδη έχουν αρχίσει τα προβλήματά. ... Η λοταρία για το πιο περιπολικό θα κινηθεί σήμερα γυρνάει .... Μάντεψε σήμερα θα πάρουμε αυτό που κάνει διακοπές εν κίνηση....το δεύτερο που χάνει νερά θα κάτσει να ξεκουραστεί. ,άλλωστε όλοι οι παππούδες θέλουν ξεκούραση ... Ξεκινάω το δρομολόγιο και σκέφτομαι ότι αύριο θα κάνω επιτέλους της εξωτερικές μου δουλειές (κοινός θα δώσω τον μισθό που πήρα, αλλά ποιος νοιάζεται τουλάχιστον δεν θα έχω άγχος) .Μάλλον σχεδίαζα χωρίς τον ξενοδόχο ... Μια άλλη λοταρία είχε ξεκινήσει στο τμήμα . Ποιος θα πάει αύριο στα έκτακτα μέτρα ; Ποιος θα έχει κομμένο ρεπό ; και ο τυχερός ...Εγώ . Οι σκέψεις μου διακόπτονται από το κέντρο "μεταβείτε στην οδό .... συνάδελφοι εμειναν με τις μηχανές να τους ενισχύσετε". Φτάνοντας στο σημείο μου μεταφέρουν ότι εκεί που ακολουθούσαν σοβαρό ύποπτο όχημα , τους άφησε το δικό τους . Γυρνώντας μετά από ώρες, και αντιμετωπίζοντας άλλα δυο τρία αστεία "γι αλλους" περιστατικά , στην υπηρεσία αναλογίζομαι ότι για μια ακόμα ημέρα , αναλώθηκα στα ίδια τα προβλήματά της υπηρεσίας και όχι στα προβλήματα του πολίτη . Είμαι ο μόνος υπεύθυνος,που δεν κανω την δουλειά μου σωστά ; Μήπως φέρουν και άλλοι ευθύνες ; Ζω και εργάζομαι στην δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας και νιώθω πως αξίζει κάτι καλύτερο και σε εμένα (ως αστυνομικό) και στους πολίτες της . Ίσως και να κάνω λάθος ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου